NA ANTENIE: Serwis informacyjny
Studio nagrań Ogłoszenia BIP Cennik
SŁUCHAJ RADIA ON-LINE
 

Figura Jezusa gotowa i przyjęta

Publikacja: 25.05.2015 g.09:31  Aktualizacja: 26.10.2015 g.12:30
Poznań
Zwolennicy odbudowy poznańskiego Pomnika Wdzięczności komisyjnie odebrali w Krakowie figurę Chrystusa.
pomnik jezusa dla pomnika - Archidiecezja Poznańska
/ Fot. (Archidiecezja Poznańska)

Wykonana z brązu postać za tydzień tymczasowo ma stanąć na placu Adama Mickiewicza. W tym miejscu przed wojną stał pomnik zburzony w 1939 roku przez hitlerowców. Przewodniczący komitetu profesor Stanisław Mikołajczak podkreśla, że figura została wykonana na wzór tej przedwojennej. - Praca została przyjęta bez zastrzeżeń, figura wygląda zupełnie jak ta przed wojną. Ma 5,5 metra wysokości, jest wykonana z brązu, ma położoną patynę, a serce jest złocone - wyjaśnia.

Profesor Mikołajczak dodaje, że ma nadzieję w tym tygodniu dopełnić wszystkich formalności dotyczących tymczasowej wystawy na placu Adama Mickiewicza. Ekspozycja i figura Chrystusa mają stanąć w Poznaniu za tydzień.

Pomnik Najświętszego Serca Pana Jezusa stał w Poznaniu w latach 1932-39. Był wotum wdzięczności za odzyskaną niepodległość. Został zburzony przez Niemców w pierwszym miesiącu wojny. Odsłonięto go w 1932 roku. Kontrowersje wówczas budził jedynie styl w jakim go wykonano.

Radio Merkury jako pierwsze informowało o powstaniu Społecznego Komitetu Odbudowy Pomnika.

Film o projekcie można obejrzeć na kanale Radia Merkury:

http://radiopoznan.fm/n/
KOMENTARZE 2
Artur ze św. Łazarza 25.05.2015 godz. 16:55
Piękny i wymowny wiersz. Chrystus Król... Uczymy się cały czas, jak kochać nasz Poznań.
pete 25.05.2015 godz. 15:23
„Pielgrzym”
„Jest w Polsce miasto z szarego kamienia,
W serce mu grotem zamek pruski wbito,
Wieże ku niebu wznoszą twarde pięści.
Z uśmiechem wiosny czar słońca przemienia,
Szarość na zieleń przestrzeni niesytą,
Miasto krzewami jak strumień szeleści.
W Pobliży zamku Chrystus, Król Wolności,
Stał na cokole w spiżowej zadumie.
A B A Boże serce grzało Mu złotem.
Klękali przed nim ludzie sercem prości.
Każdy modlitwą dziękuje jak umie.
Że wolna Polska wzniosła Bogu votum.
Lecz wydzwonił dla miasta ciemną jutrznię Golgoty
Rok tysiąc dziewięćset trzydziesty dziewiąty.
Przed szarym zamkiem wojsko o bruk bije
Pruskiego buta kamiennym obuchem.
U stóp pomnika kobiety i dzieci
Polski wołają umęczonym duchem.
Już od szóstej godziny na ulicach głucho,
Cisza pustką wydzwania nieszpory wrześniowe.
Światła zgasły, a w mroku trzon zamku się czai
Jako zwierzę drapieżne, do skoku gotowe.
Kiedy się obudzono jednego poranka,
Gromem padła wieść o klęsce nowej:
Oto w nocy ciemnościach brutalnie wydarto
Boskie serce z piersi Chrystusowej.
Stali ludzie boleścią przykuci do ziemi
I w ranę pomnika spoglądali niemi.
Ale wnet ogrodzono sznurem modlitw miejsce,
Aby nikt się nie ważył uklęknąć przed Panem,
Grób Serca obstawiono Piłatową wartą
A pod nocy cierpliwej milczącą osłoną
Żołnierze odnowili ranę Jeruzalem,
Gdy Chrystusa z Królewskiej wyniosłości zdarto,
Poszły wieści szeptane przez miasta ulice,
Że zohydzono Pomnik nowym biczowaniem,
Że spiż Niemcy przeleją na armatnie kule….
Co widziały ponure zamkowe wieżyce
Czas z kamieni odczyta milczenia wytrwaniem
I Taborem ukoi Getsemiani bóle.
Dlatego Wam powiadam, ludzie sercem prości,
Nie wierzcie, iże skonał Król naszego miasta.
Do siepaczów ochotnie wyciągnął ramiona,
By przypomnieć, że chwała z cierpienia urasta.
W poniewierce pielgrzymiej po nieznanych drogach
Boża stopa szeleści po liści kobiercu.
Otworzyły Chrystusowi wrota wszystkie domy
Znalazł wdzięczną gościnę w każdym polskim sercu.
Ten, który nie miał domu, gdzie by głowę skłonił
Pochyla się w swej drodze nad każdą niemocą….
Łzy i rozpacz spętanych do serca przytula
cicho broni wątpiących przed duchową nocą.
Baczcie! Szarość kamieni zielenią obrasta.
Hosanna! Chrystus wraca do swojego miasta!

(Błogosławiona Natalia Tułasiewicz, w Święto Chrystusa Króla – Poznań, 29/30.10.1939)